Wśród nowoczesnych materiałów do murowania ścian warto wyróżnić beton komórkowy (gazobeton) oraz cegły silikatowe (wapienno-piaskowe). Porównujemy ich właściwości i zalecane zastosowanie.
Te dwa typy materiałów budowlanych są często ze sobą porównywane z uwagi na podobny skład oraz formę. Rzeczywiście, bloczki Silka lub silikaty innych firm bardzo przypominają elementy wykonane z betonu komórkowego. Czym się różnią?
Specyfika silikatu i betonu komórkowego
Podstawową różnicą między tymi dwoma materiałami jest technika wykorzystywana do ich produkcji. Cegły silikatowe wykonuje się poprzez formowanie masy wapienno-piaskowej w specjalnych prasach, a następnie utrwalanie w autoklawie. Dzięki temu wyróżniają się one wysoką trwałością i wytrzymałością na nacisk o dużej sile. Produkcja betonu komórkowego polega na wykonaniu masy z wapna, cementu, a także piasku lub popiołu, do której dodaje się aluminium. W wyniku reakcji z wapnem dochodzi do pęcznienia masy i powstawania charakterystycznej porowatej struktury. Całość jest umieszczana w autoklawie, a następnie przycinana do pożądanego kształtu. Zarówno bloczki silikatowe, jak i te wykonane z gazobetonu wyróżniają się dużą dokładnością wymiarową. Dzięki niej możliwe jest murowanie ścian za pomocą cienkich warstw zaprawy klejowej oraz całkowita rezygnacja z nakładania spoin pionowych.
Beton komórkowy i cegły wapienno-piaskowe - porównanie
Bloczki z betonu komórkowego są znacznie lżejsze niż cegły wapienno-piaskowe, dzięki czemu łatwiej się je transportuje. Duża masa objętościowa silikatów jest jednak zaletą, jeśli chodzi o izolację akustyczną - w tej konkurencji materiał ten wypada zdecydowanie lepiej. Umożliwia on także dobrą akumulację ciepła wewnątrz pomieszczeń, zapewniając stabilną temperaturę powietrza po jego ogrzaniu. Dom wolniej się wychładza, co skutkuje niższymi rachunkami za ogrzewanie.
Niższa masa objętościowa gazobetonu wiąże się ze słabszą akumulacją ciepła. Wybudowany z niego dom będzie szybciej się wychładzał. Gazobeton jest przeciętnym izolatorem akustycznym i może gorzej znosić mrozy. Wśród jego wad wymienia się także wysoką nasiąkliwość (do 40%). Niewątpliwą zaletą betonu komórkowego jest natomiast ciepłochronność, lekkość i łatwość transportu. Wytrzymałość obu materiałów jest porównywalna.
Zastosowanie gazobetonu i silikatu
Oba materiały polecane są do budowy jednopiętrowych domów jednorodzinnych - ich wytrzymałość przy takim zastosowaniu jest całkowicie wystarczająca. Zawsze warto jednak sprawdzać parametry konkretnych produktów, szczególnie w przypadku lekkiego betonu komórkowego. Należy zwrócić uwagę przede wszystkim na dopuszczalny nacisk przy obciążeniach punktowych. W miejscu mocowania belek stropowych i słupów może być konieczne zastosowanie betonowej lub ceglanej poduszki, która zapewni bezpieczeństwo poprzez rozłożenie obciążenia na większą powierzchnię. Ściany zewnętrzne z silikatów buduje się warstwowo - z dodatkiem izolacji cieplnej. Bloczki z betonu komórkowego nadają się natomiast do budowy ścian jednowarstwowych. Trzeba tylko pamiętać o warstwie tynku z uwagi na wysoką nasiąkliwość.
Autor: www.building-companion.pl.
Komentarze